اکتشاف نخستین حلقه از فعالیت در معدن، بهره معدنی از این ذخایر و توسعه صنعتی و اقتصادی کشور است. بااین‌وجود موانع متعددی در مسیر فعالیت‌های اکتشافی وجود دارد که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به کمبود ماشین‌های حفاری اشاره کرد. در این میان، وزارت صنعت، معدن و تجارت نه‌تنها هیچ اهتمامی برای رفع محدودیت‌های حاکم بر این بخش ندارد، بلکه با تصویب بخشنامه‌های غیرکارشناسی، مسیر ورود این تجهیزات به کشور را بیش از پیش دشوار می‌کند.
سابقه حفاری اکتشافی در ایران به تاسیس واحدهای زغال و فولاد در ایران بازمی‌گردد. در آن دوره دستگاه‌ها و ماشین‌آلات بلژیکی و سوئدی توسط آلمانی‌ها به ایران وارد و برای اجرای فعالیت‌های اکتشافی به‌کار گرفته شدند. در واقع ایران نخستین کشور منطقه است که حفاری اکتشافی در آن، آغاز شد.
برای دهه‌های طولانی نقش و اثرگذاری فعالیت‌های معدنی در روند توسعه صنعتی و اقتصادی و حتی بهبود شرایط اجتماعی نادیده گرفته می‌شد. در چنین فضایی، اکتشاف از اهمیتی برخوردار نبود و به‌همین‌ترتیب، حفاری اکتشافی نیز در اولویت قرار نداشت. به‌همین‌سبب نیز، پس از شناسایی ذخایر معدنی در کشور و احداث واحدهای فرآوری و توسعه صنایع معدنی، در عمل فعالیت‌های اکتشافی و به‌دنبال آن حفاری اکتشافی نیز، به‌حاشیه رانده شدند.از اواسط دهه ۸۰، معدنکاری در کشور ما رونق بیشتری یافت، به‌بیان‌دیگر اهمیت و اثرگذاری فعالیت‌های معدنی در روند توسعه اقتصادی کشور نمایان شد و فعالیت در این حرفه موردتوجه عموم مردم و سیاست‌گذاران قرار گرفت. به‌دنبال رونق فعالیت‌های معدنکاری، اهمیت حفاری اکتشافی به فعالان این عرصه، مدیران و سیاست‌گذاران این بخش، شناسانده شد. در آن دوره، پیمانکاران اندکی به‌صورت‌تخصصی در حوزه حفاری اکتشافی فعالیت می‌کردند. با رونق گرفتن فعالیت‌های حفاری برای شناسایی ذخایر معدنی، اتحادیه حفاران غیرنفتی نیز تشکیل شد و آغاز به‌کار کرد.
ایران در رده کشورهایی با ذخایر معدنی قابل‌توجه قرار دارد، بنابراین انتظار می‌رود میزان حفاری اکتشافی در کشور ما با سایر کشورهای معدنی دنیا، قابل‌قیاس باشد، اما نه‌تنها این انتظار برآورده نمی‌شود، در حال حاضر کشورهای منطقه از جمله عمان در اجرای فعالیت‌های حفاری اکتشافی از ما پیش افتاده‌اند.
68 درصد هزینه‌های حفاری به‌طورمستقیم از طریق واردات تامین می‌شود و در نتیجه به ارز وابسته است. بنابراین با جهش رشد ارز، روند فعالیت در این صنعت ارزبر به‌شدت تحت‌تاثیر منفی قرار گرفت. در ادامه با تشدید مشکلات سازمان برنامه و بودجه، شرکت تهیه و تولید مواد معدنی ایران، سازمان توسعه و توسازی معادن و صنایع‌معدنی ایران، شرکت ملی صنایع مس ایران و…. اقداماتی را برای بهبود فعالیت‌های حفاری در کشور ترتیب دادند، اما در این میان برخی پیمانکاران حفاری از گردونه کار و رقابت این بخش حذف شدند.
ناوگان حفاری کشور با محدودیت‌های جدی روبه‌رو است. چند سال قبل پس از شناسایی مشکلات حاکم بر این بخش و ضرورت رفع آنها برای توسعه فعالیت‌های معدنی، تفاهمنامه‌ای با صندوق بیمه سرمایه‌گذاری فعالیت‌های معدنی منعقد شد که براساس آن برای خرید تجهیزات حفاری اکتشافی، تسهیلات پرداخت شود. این تفاهم منعقد شد، اما سرنوشت آن در هاله‌ای از ابهام باقی ماند.
وزارت صنعت، معدن و تجارت، شعار حمایت از تولید داخلی می‌دهد و راهبردهای خود را متناسب با آن تدوین می‌کند. این راهبردها نه‌تنها نتیجه‌بخش نیستند و زمینه رونق ساخت صنایع تولیدکننده ماشین‌آلات حفاری را در کشور فراهم نمی‌کنند، بلکه محصولات باکیفیت ساخت داخل را هم موردهجمه قرار می‌دهند
روزنامه صمت: 1402/11/29
